Tex Renkli Maceralar Serisi - Sayı: 631

Çizgilerin senaryoya ve dolayısıyla o çizgi romana olan katkısı neyse, tersinden senaryonun da
çizgilerle olan iletişimi doğru orantılı olacak ki okur memnun kalsın, gitsin bir sonraki sayıyı da
alsın vs.. Senarist koltuğunda Claudio Nizzi var, o tescilli ve sıkı bir Teks senaristi, Lucio Filipp-
pucci ise, az sayıda Teks macerası çizmesine rağmen, işin eğli olmadığı düşünülseydi zaten Bo-
nelli ona Teks çizdirmezdi... Yani Teks cephesinde yeni bir şey yok, her şey garantili...smile

Teşekkür ediyorum, elinize sağlık dostlar...

Tex istilası emeklerinize sağlık.

Sözün bittiği yer smile:1f604

Müthiş keyifli maceralar, aşağılar nitelikte; kaşıkla verip sapıyla göz çıkarma misali durumlar nedenli Tex'ten aşırı soğutmuşlardı ve şimdi mütevazı delikanlı paylaşımlarla bana da sevdirdiniz üstadlarım; işte çizgi roman sever budur, adam gibi, ellerinize sağlık smile

Dünyadaki en uzun soluklu western serisi olmak kolay değil.
Belki ilk değil, belki en eski değil fakat kesintisiz 70 yıl dile kolay.

Kapaktaki enfes başlık yazısı ile mükemmel paylaşım için teşekkürler..

Tex fırtınası sağolun arkadaşlar.

Yüreğinin götürdüğü yere git.
Yüreğinin attığı yerde bulun.
Teks'te böyle bir şey işte.
Hiç bitmeyen bir macera.
Çocukluk gençlik dönemlerimizin efsanesi.
Zaman zaman ülkemizde kesintiye uğrasa da sayenizde o eksiklikleri çok hızlı bir biçimde kapatıyoruz.


Westernin kalbine giderken
Vahşi batıda sürgün ,keder ve düello
Gecenin karanlık olduğu gözlerde
Bir pusu uykusu
Yorgun yada sır değil bir kanun kaçağının peşinde
İyi bakarsan en arkada atlılar
Bir kadını Lilithe benzetirim
Sabahın serinliğinde gözlerin de üşürüm
Sabaha doğru Navajo olaydı keşke
Yeşile karışmış bir çift kederle
Gece Kartalı gömleğim
Deri kemerlerden
Vahşi batıya doğru gidersen
Belkide Mohawhklar
Belki Apaçiler
Yeni bir banka soyacakmış telaşında Haydutlar.
Bir pusunun içinden yeni çıkmış gibi ödül avcıları
Ve Bufallo kokusu her akşam
Barış çubuğu her an
Ve meçhule bulaşmış vahşiler evladiyelik
Ve akşam sohbeti derim
En fazla Navajo
Gece Kartalı derim
Ve uzayan dumanlarıyla barış çubuğu
Oyun oynar çadırların arasında çocuklar
Uzun yeleli atlar derim.
Dörtnala koşturduğumuz.
Mermi derim
En hak edenine
Vahşi çöllerde kaktüsler çiçek açarken
Karson anılarına dönüyor
Yüz boyaları aksi suda ,
Yüzleri boyalı şehirli kızın romantizmi
Yapay ve yüzü kadar beyazdır.
Vahşiliğin ortasında bir Kızılderili kız lirizmi
Ve yüzünde ki boyalar kadar gerçektir kalbinde ki
Sevgisi.
Kabile akşam yemeğine hazırlanırken
Kirli beyaz bir buluta benzer çadırlar
Bebekler geceye açar gözlerini
Ötesine ışık geçmez ,
Navajo evde unutulmuş bir denizdir.
Navajo anasından ayrı sahipsiz
Bir gazete haberinde dingin ve gururlu
Bir başka haberde ise mutedil ve onurlu.
Gezginler yorulur bu topraklarda
Sular soğuk ve kana kana içilirken
Bilmem ki yol hangi topraklaradır
Bir gece vakti düşün
Ateşin başında gece sohbetinde
Bir gece vakti düşün
Karanlığın en dibinde
Bir serap doğrulur bazan yüreklerde
Gündüz düşlerinde,
Usulca uzansan bir hayal
Öykündükçe çoğalır bulutlar
Gölgeleri kuzeyden güneye

Yine de Gece Kartalı deme ağlarım
Navajo çocukluğumun başkenti.
Yol kıyısına atılmış bir ceset gibi San Fransisko
Ah canımsın Salt River
Yenikliğin kavrukluğunda yeşerir Teksas.
Ve fakat Washington diyemem ağlarım.
Çocukluğumun başkenti.
New York ta beş minare
Bilemezsin nasıl geçerim çorak topraklardan
Bilemezsin
Ah canımsın Rio..
Ne kaçak geçtim üzerinden Meksika..
Şimdi yanan ateşe bakarak
Sigara dumanını ve kahve kokusunu
Karıncalı sesimde aşk ilanlarını
O Mahçup San Antonioyu
Siuların taranmış bir obasında
Kızıl alınlı bir ihtiyara dersem
Birden doğrulup Teksas tütününden sararız.
Biliyorum hiç te iyi kaynamamış kemiklerimiz
Ben Navajoları sevmekten men
Tabancamda kurşun ve ölüm
Buhurlar içinde kabile şafağı
Bir eksiklik omzunda
Kaçakçı yetimleri gibi Çayenler.
Ve köse sakallarıyla Cherokeler
Şu giden kimin sesi
Hangimiz bir ihanetin kıyısında değiliz,
Hangimizin özgür gökyüzü
Gecikmiş kırlangıçlar gibi biçareyim
Boşuna teselli etmeyin beni
Serin yayla rüzgarı ikindisinde
Bir Lilith hasretine banacak
Kızılderili bulguru olaydı keşke.

Kesin bir yarın ayırdım kendime
Çöllerden damıtarak
Ve yaralıyım Karson kadar.
Ahhhhh diyorum şu aydınlık
AH diyorum.
Bir kurşun renginde utanç atmosferi
Hiçbir gelecek uzak değil belki,
Ellerim bir kahve yörüngesinde
Yeni doğmuş bir çocuk sevecenliğinde
Ve Tasasında dul kalmış bir kızılderili
Hakiye kesmiş kederlerde
Vahşi batı gibi hareler
Her karesinde ölüm
Her karesinde yangın
Kasten süsü verilmiş
Navajolar geliyor aklıma
Dağıtılmış saçlar gibi,
Ve Bir çift yürek.
Kurak topraklardan geliyorum
Epey yol aldım sayılır,
Gönlüm köklerimi saldığım
Bedenim yapraklarını açtığı yerdedir.
Ben yüreğimi taşıyorum
Silahımda ondan böyle pek
Vahşi batıda sürgün keder ve ihanet.
Vahşi batıda bitmeyen mücadeleye
Bütün sesimi vermişim.
Ötelerden geliyorum ben
Çıkılması imkansız dağlardan
Bulunması imkansız topraklardan geliyorum
Ah diyorum şu kader atmosferi
Ve bir çocuk gülüşünde gelecek
Ben dostlukları taşıyorum sırtımda ondan böyle pek
Ondan böyle dev gibi yürek.
Ondan hiç bitmeyen serüvenlere
Bütün ömrümü vermişim.

Bize renkli Teks bayramı yaşattınız.
Bu bayram için teşekkürler.

Teks okumak için bahane aramaya gerek yok
fakat bu paylaşımları okumak için gerekçem var.
Emek veren arkadaşarımız için iki defa okuyorum.

Filippucci çizimi maceraya da bir merhaba diyelim.
Emek veren herkese teşekkürler.

Eskidende ayrı bir Teks okuru vardı yine var. Çok teşekkürler.

Renkli Tex'te en çok beğendiğim kısımlar ve tabi ki Zagor'da geniş açıyla yapılan doğa çizimleri. İnsanın oralara gidip gezesi geliyor. Teşekkürler Sayın @barisvolkan bu güzel ve renkli Tex için.

Sayın barisvolkan, bu renkli paylaşımınız için teşekkürler. Şu Teks de acayip bir çizgi roman. Karakter olarak hiçbir sempatim yok ama nasıl oluyorsa epey sürükleyici ve kendini okutuyor. smile

Wyandot ne güzel demiş, sözün bittiği yer. Çok sağolun, varolun. Bu kadar güzel çizgi ve hikaye birleşimi olamaz.