Bonelli'nin Başarısının Sırrı
[Yeni üye olduysanız üye onayınızı bekleyiniz ya da
üye olmak için TIKLAYINIZ.]
Şimdi Mustafa'nın bu paylaşımını indiriyordum ki bir an düşüncelere daldım nedense, yaklaşık 50 yıllık çizgi roman serüvenim film şeridi gibi önümden geçiverdi, ben de başta olmak üzere; hep Bonellici ve Esse Gesseci olmuştuk bizim buralarda, nedeni neydi, senelerdir kafamı kurcalayan bu mevzuda sanırım artık sebebi tam buldum :cool
Bonelli kahramanlarının ve hatta yardımcı kahramanların bile; tıpkı bu paylaşılan örnekteki gibi bir macerada kendi kendine karşı olma serüveni vardır, bir sürü Hollywood vb... alıntılı ve de aşırı sağlam olmayan senaryoları neredeyse her kahramanında dönüp dolaşıp bizlere tekrar tekrar vermesine rağmen; Bonelli'nin pek çok ülkede Fumetti adına başarılı olma sebebi; benim düşünceme göre 2 temel nedene bağlıydı hep, ilki; kendisi de bunlardan birilerine sahip olmasına rağmen hiç bir zaman din, dil, ırk, milliyetçilik gibi... mevzularda asla hiç birini temsil etmedi, ikincisi ise hiç bir vakit kadını kahramanın sadece kullanacağı ikinci sınıf birey olarak görmedi.
Daha boşanmanın serbest bırakılmasının yarım asır bile olmadığı İtalya*; aşırı katı katolik devletlerden biri olmasına rağmen, Bonelli; tıpkı dil, ırk, milliyetçilik gibi...; Hristiyanlık temsilciliği de hiç yapmadı ve hatta doğrular adına gerektiğinde yerin dibine bile batırdı. Diğer yandan; kadını, birincil kahramanların yanına yardımcı kahramanlar olarak koymaktan hiç çekinmediler ve hatta esas kahramanları kadın yapmaktan bile kimse onları alıkoyamadı.
Aslında bunların çoğu; süper kahramalarında milliyetçilik bayrağının kol gezdiği, Birleşik Amerika gibi ülkelerde bile hâlâ başarılmış sayılmaz, Bonelli müthiş bir iş yaptı ve evrensel oldu; üstelik zayıf temelle, sanırım bu nedenlerden dolayı; bir türlü bizim yerli ve süper kahramanlı yabancı comicslere doğduğumdan beri hiç ısınamadım, tıpkı müzik gibi; çizgi roman da insancıl ve evrensel olmalıydı hep, belki de insanlığı ve dünya kardeşliğini aradım çizgi romanlarda hep smile
* İtalya'da 1974'e kadar boşanma yasaktı ve suçtu.
