Toplam 1 Eklenti bulunuyor.
Isaac Asimov - Karadul Bulmacaları
İlk Karadul hikâyem "Açgözlü Kıkırdama" 1971 yılında yazılmış ve Ocak 1972'de Ellery Queen'in Gizemli Hikâyeler Dergisi'nde yayınlanmıştı. Karadulları tek bir hikâye olarak yazmıştım, ancak Ellery Queen'in iki yazarından biri olan Frederic Dannay bunun çok güzel bir seri olacağını belirtince ben de yazmaya devam ettim.
Yazdığım altmış civarındaki Karadul hikâyelerini on ikişer hikâyelik kitaplar olarak beğeninize sunduk. Karadul Bulmacaları ismindeki bu kitabım Karadul serisinin beşinci kitabı.
Ancak ilk Karadul hikâyem ile altmışıncısı arasında on yedi yıllık bir zaman dilimi bulunduğu için, bu arada birçok değişiklikler oldu. Örneğin geçen on yedi yıl zarfında üç dört yıl yaşlandığımı hissetmem iflah olmaz kötümserliğimin bir yansımasıydı. Daha büyük bir değişimse Fred Dannay'ın 1982 yılındaki vefatıydı; bu, polisiye roman yazarlığı için çok büyük bir kayıp oldu.
Bu seriyi oluşturan kulüpte de bazı değişiklikler oldu. Size serinin daha önceki kitaplarında, Karadullara çok benzeyen ve varlığını kırk yıldan daha fazla bir süredir sürdüren Bodrum Örümcekleri isminde gerçek bir topluluktan söz etmiştim. Aslında en ufak bir utanç duygusu hissetmeden Karadulları onlardan uyarlamıştım.
O örümceklerden altı tanesini rasgele seçip kendilerinden izin aldıktan sonra Karadul üyeleri olarak kullandım. Onları sadece karakterlerimin fiziksel görünümlerine ve Emmanuel Rubin'in dik kafalığı, Thomas Trumbull'un asabiyeti, Geoffrey Avalon'un detaylar üzerindeki bilgiçliği gibi özelliklerine model olarak aldım.
Karadulların arkasında bulunan gerçek kişilerin listesi:
Lester del Rey - Emmanuel Rubin
L. Sprague de Camp - Geoffrey Avalon
Don Bensen - Roger Halsted
Lin Carter - Mario Gonzalo
Gilbert Cant - Thomas Trumbull
John D. Clark - James Drake
Bodrum Örümcekleri on yedi yıl sonra bile varlıklarını sürdürüyor. Bazı üyeleri değişmiş olsa bile kulüp hâlâ gücünden pek bir şey kaybetmedi. Doğal olarak birkaç yaşlı üye vefat ederken, bazı adaylar yeni üye olarak kulübe dahil edildi.
Çok saygı duyduğum ve Karadullara model olarak kullandığım üç kişi ne yazık ki gökyüzündeki o sonsuz ziyafete çağrıldılar. 1982'de vefat eden Gilbert Cant ve 1988 yılında aramızdan ayrılan Lin Carter ile John D. Clark'ı çok özlüyoruz.
En azından bir parçaları Karadullar içinde yaşamaya devam ediyor ve ben yaşlı bedenim için bir meşgale peşinde koştuğum sürece de yaşamaya devam edecekler. Hiç biri yaşlanmayacak, hastalanmayacak, ya da yatağa düşmeyecek. Karadul hikâyeleri içinde zaman varolmadığı için bulmacalar sonsuza kadar varlıklarını sürdürecek.
Henry için hiç kimseyi model olarak almadığımı bir kez daha yinelemek istiyorum. Onu ben yarattım (Gerçi birkaç kişi onu RG. Wodehouse'ın "jeeves"inden esinlenip esinlenmediğimi merak edip bunu bana sordu. Kimbilir, belki bir PGW hayranı olduğum için ondan esinlenmiş olabilirim.) Henry de yaşlanmayacak ve içiniz rahat olsun, ben yaşadığım sürece önüne gelen her bulmacayı başarıyla çözmeye devam edecek.
