Konu: Brendon Cilt 14c Cinayetin İzi

Ne yazık ki teşekkürden başka elimden bir şey gelmiyor. Tekrar teşekkürler.

Taklitlerini bilmem, ben asıl olanları tanıyorum, orijinal olanları izliyorum. Onların paylaştıklarına inanıyorum. Çünkü kaliteyi ve samimiyeti seviyorum. Kim bir önünde Claude Monet tablosu varken replikasına değer verir, bakmak ister ki?

Kopya çeken kimdir, necidir, onu da tanımıyorum. Ama kopyacıların pişkinliklerinden ve utanmaz hallerinden kendimi bildim bileli tiksiniyorum.

Birbirinden nefis Brendon ciltleri için ikinize de çok teşekkür ediyorum.

Taklitçiler, günü kurtarmaya çalışan, gelip, geçici insanlardır. Ülkemizde süreklilik hep problem olmuştur, çoğu insan başladığı işi sürekli götürecek kadar azimli değildir, yayın evleri bile uzun süre düzenli yayın çıkartamaz. Ama Akşamsefası ve Mehmet Ali yıllardır, kaliteyi bozmadan, şımarmadan, ona buna dalaşmadan bu işi yapıyor, hem de bir ücret talep etmeden. Milyonda bir bulunur insanlarsınız. Herşey için teşekkürler.

Yıllarca önce çok sevdiğim bir abimin dediği gibi "Okusun herkes okusun parası olan kadar olmayanda okusun"Bundan öte bir amaç,bir çıkar bir ego şişkinliğine ne gerek var.Taramayı, düzenlemeyi okuduğumuz kitapları paylaşmayı seviyoruz.Mesela ben eğer kitap sevdiğim bir kitapsa pdf,cbr,cbz,e-pub hangi formatta olursa olsun okurum.Yıllar önce hüsnügs'nin idi sanırım poverpoint çizgi romanlarını nasıl hevesle okuduğumu hiç unutamam.

Mehmet Ali Nickli Üyeden Alıntı

Yıllarca önce çok sevdiğim bir abimin dediği gibi "Okusun herkes okusun parası olan kadar olmayanda okusun"Bundan öte bir amaç,bir çıkar bir ego şişkinliğine ne gerek var.Taramayı, düzenlemeyi okuduğumuz kitapları paylaşmayı seviyoruz.Mesela ben eğer kitap sevdiğim bir kitapsa pdf,cbr,cbz,e-pub hangi formatta olursa olsun okurum.Yıllar önce hüsnügs'nin idi sanırım poverpoint çizgi romanlarını nasıl hevesle okuduğumu hiç unutamam.

Mehmet Ali Bey, size büyük ölçüde katılmakla birlikte, ayrıldığım nokta şu:. Ne yazık ki, bu işin ilk olarak okumakla ilintili olduğunu düşünmüyorum uzun süredir. Bence "okumak" hedef olmaktan çıktı, geri plana atıldı. İşin şirazesi kaydı.

Sözünü ettiğiniz hüsnügs powerpoint çizgi romanları ya da Oktay_izm gibi dostların paylaşımları gerçekten çok değerliydi. Ama az sayıda olduklarından değil, amatörce ama bir o kadar da samimi oldukları için değerliydiler. İlkel koşullarda üretilmiş, ucuz ve kötü tarayıcılarda taranıp düşük internet hızlarıyla paykaşılmaya çalışılmış iyi niyetli paylaşımlar. Ve bu yüzden çok sevildiler. Elden ele gezdiler.

Sonra zaman ilerledi. Müzik arşivlerinin, filmlerin, oyunların başına gelen şey, döndü dolaştı, kitapların ve çizgi romanların başına geldi. İnsanlar bunu ya paraya dönüşecek bir meta olarak görmeye başladılar, ya da ruhlarındaki ihtiras ve açgözlülüklerini doyurmak için anlamsızca hard disklerine yığmaya başladılar. Hard diskler bir süre sonra dijital çöp kutularına dönüştü.
"Herkes özgürce çizgi roman/kitap okusun, herkes özgürce müzik dinlesin, herkes özgürce film izleyip oyun oynasın" özünde hoş, iyi niyetli ve yer yer devrimci bir tavır. Ama iş pratiğe döküldüğünde habis bir hâl alabiliyor. Hızla anarşiye, kaosa dönüşüyor. Yapıtı hazırlayanın emekleri de hiçe sayılmaya başlıyor. Sonrasında kötü niyet başrolde artık.

Tuhaf bir açgözlülükle, Eminönü Meydanı'ndaki meşhur baklava izdihamında olduğu gibi, bu paylaşımlara saldıranlar ne kadar da benziyorlar birbirlerine. Onlar hiç değilse yediler baklavaları. Bunlar okumuyorlar da, sürekli biriktirip duruyorlar. Okumadıkların en iyi kanıtı da, paylaşılan eserlerin altında biriken yorumlar. "Eline sağlık", "emeğine sağlık", "teşekkürler" (hatta bu uzun geliyor olmalı ki sadece "tşk"), "devamını bekliyoruz" gibi basmakalıp cümle parçacıklarının ardında bir samimiyet olması mümkün mü?

Ve belki de en acıtan tarafı, sizler gibi gecesini gündüzünü ayırıp bu kitapları bizlerle paylaşan ostların emeklerine saygı duymayan tüccarlar. Bugün bir çok yerde sizlerin paylaştığı dijital haldeki kitaplar, basılı halleriyle satılıyor. Hem de ciddi rakamlara. Hatta yedirebilirlerse, "koleksiyoncular özel baskı" diyerek. Kitap değil, okumak değil, paylaşma değil, artık para konuşmaya başlıyor.

Çok uzattım, biliyorum. Ama emeğin değersizleştirildiği, emek veren dostlara tavrın çirkinleştiği, vefasızlığın başını alıp gittiği bir noktada canım çok sıkılıyor ve istesem de, konuşmadan duramıyorum. Paylaşımlarınız ve bizlerle olan dostluğunuz için tekrar teşekkür ediyorum.

Aslında ilk noktaydı.��O yıllar tarama maceralarımı düşünüyorumda ne aşamalar geçirmişiz.İtalyanların taramalarını ilk gördüğümde ne kıskanmıştım.Ya bunlar taramaysa benimkiler haydari mi diye az bunalımlara girmedim.��