Kapak oldukça ironik ama günümüzde bunun tezahürü daha da tuhaf bir şey. Bu değerlere saldırmak yerine, sanki kendilerini ifade ediyormuş gibi, kendilerinin bir parçasıymışcasına, ne varsa ortada, utanmazca sahiplenmek. Leman gayet vurucu bir biçimde gösteriyor anlatmak istediğimi aslında.
Ama bir Fransız düşünürün de dediği gibi: "Ölüm ne hükümdar tanıyor, ne de soytarı. Hepsini aynı iştahla yutuyor."
Yeni bir dergi için çok ama çok değerli üstadım. İyi ki, varsınız.
Alıntılı Cevapla
