* Görüntüyü açabilmek için konuya Like verilmeli *
* Görüntüyü açabilmek için konuya Like verilmeli *
Konu Ercu unlu tarafından (27.12.20 Saat 18:11 ) değiştirilmiştir.
Yunuslar sevimli yaratıklardır.
Sevmemek elde değil.
Ta Constantinople zamanından beri; İstanbul Yunuslar kentiydi, boğazda neredeyse binlerce yunus yaşardı daima, sonrası Osmanlı İtalyanlara izin verdi ve İtalyanlar bir tane bile bırakmadan hepsini tek tek avlayarak; Yenikapı sahilinde yaktıkları kazanlarla yağlarını eritip, hayvancağızlardan kalan diğer artıkları da burada pislikler içerisinde bırakarak, sadece yağlarını sürekli İtalya'ya taşıdılar, Padişahlar yüzünden; yunuslarımızı bir tane bile bırakmadan tek tek katlettiler, tıpkı bu topraklardaki; neredeyse tüm tarihi eserleri gözlerini bile kırpmadan yabancılara verdikleri gibi, bu konuda da Osmanlı'yı asla affetmedim. Neyse ki son yıllarda tek tük de olsa yine kendilerini boğazımızda göstermeye başladılar, biz onları sattık, öldürttük, acımasızca katlettirdik ama hâlâ bize güler yüzleriyle geldiler, onları yine görünce; sevindiğim kadar da utandım, kimseyi bilemem ama bu çok büyük acıdır benim için, ellerine sağlık dostum, ne zaman "Yunus" adı bile geçse; içimde bu sızı oluşur, hiç dayanamam anlatırım ve hep anlatacağım; oğlum da torunlarım da anlatacak ve bu katliam hiç unutulmayacak, unutturmayacağız.
Alıntılı Cevapla
