Konu: Çizgi Roman & Sanat

Mağara duvarlarına çizilen ilk çizgiromanları düşünüyorum da
acaba diyorum; sanata ilgi duymayan bir roplum
bu yaşadığımız çağın nimetlerini hakediyor mu?...

fındıkfındık Nickli Üyeden Alıntı

Çizgi Roman sanat mı, sanat olduğunu hangi kesimler kabul etti/etmedi; etmeyenler ne yaptı/edenler hakkını verdi mi, okyanusa açılma vakti; mevzu derin ve serin

Bence hiç girmeyelim; yeri geldiğinde en kalitesizini bile gerçekmiş gibi okumasını biliriz. Yani herşeyden önce çizenin veya yazanın iyi niyetini sezmiş olmaktan geçiyor. Bu da açık yüreklilikten geçer. Çizgi roman okumakta uzun bir aradan sonra belki biraz geç kalmış olabilirim veya piyasasını kaçırmış; Ancak ilk izlenimlerim her zaman için geçerli.

Bence çizgi roman,hem sanat hem hayat..
Kim kabul edersse etsin,kim kabul etmezse etmesin..
Hiiiççç umurumda değil..
Hani horoz'a sormuşlar,''tavukmu yumurtadan çıkar,yumurtamı tavuktan çıkar'' diye..
Horoz''Ben basar geçerim,orası beni ilgilendirmez''demiş..
Ben okurum,gerisi kimseyi ilgilendirmez..
Şuna eminim;her çizgi roman okuyan iyi insandır..

Zor soru; aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık…

Çizgiromanın bir sayfasının 6’lık panellere bölündüğünü varsayalım, 250 sayfalık macera için toplamda
1440 kare resim çizilmiş demektir; bunu yıllara vurup çarpın bir de… Üstelik süreli yayın ve öyle
aheste rahvan fıstıki makam çalışma temposu da yok, biri biterken diğeri sırada bekleyen, yeni öykülerle
devam eden fabrikasyon bir üretim söz konusu.

Lafı çok dolandırmadan fikrimi söyleyeyim ; resim, müzik, mimari, heykel, şiir, edebiyat birer sanat dalıdır;
çizgiroman da resim dalında bir iş koludur.

Yukarıda sözünü ettiğim üretim şeklinden bi’ şekilde kendini sıyırıp sanat kaygısı gözeterek iş üretmiş
Dino Battaglia, Sergio Toppi, Moebius , Enki Bilal, Manara, Serpieri vb. çizerler yok mu, elbette var.

Özbeğenime göre Battaglia’nın L’uomo del New England’ı, Luis Garcia Mozos’un Nova’sı,
Breccia’nın El Descubrimiento Del Pacifico’su ayrıca Türkçe baskıları da yapılmış olan
Miguelanxo Prado’nun Trazo de Tiza (Okyanusza Beyaz Bir Nokta)’sı, Shaun Tan’ın Arrival (Uzak)’ı
sanat ve/veya sanata teğet geçen, onu da geçtik değilse de yoğun emekle bezeli saygıyı hak eden işlerdir.

Ne anlattığını ancak çizerinin bildiği modern abstrac resim sanat kabul edilirken, düne kadar naif resim
ve çizerleri hafta sonu ressamı diye ti’ye alınıyordu.

Aşağıya naif resimden bir örnek koydum, altına da Norman Rockwell’in derin sanatın enginliklerinde
dip vurgunu yemiş bir vatandaşı resmettiği eğlenceli çalışmasını.

Sonuçta çok da önemli değil bu ayrımlar, sanat olarak kabul görse de görmese de son tahlilde
gönül neye meyletmişse güzel odur diyor herkese iyi hafta sonları diliyorum...