klasik serilerinin hepsine ayrı ayrı düşkünüm değerli dostum. zagor, mister no, martin amca fark etmiyor. yok yok, martin amca hep bir adım önde. en azından burun farkıyla. seviyorum onun o gizemleri deşerken uçlarda gezinen ruh hallerini. yani o kadar ki erich von daniken söylüyorsa şarlatanlık, antropoloğumuz söylüyorsa yüzde yüz gerçek.
16. cildin ilk adımı için teşekkürler sevgili dostum.